Iedereen kent het wel: je hebt het druk. De ene verjaardag na de andere. De ene eet-date is nog niet afgelopen, of de volgende staat alweer in de agenda op je te wachten. Om maar niet te spreken over werk, kinderen, buitenschoolse activiteiten en als er tijd voor is: hobby’s. Wat hebben we het toch heerlijk druk met z’n allen! 
Maar wat als ik je nu eens zeg om een kinderverjaardag te skippen? Ik vertel jou hoe ik dat doe, zónder schuldgevoel maar mét blije ouders en kinderen.   

Heerlijk druk. (H)eerlijk?

Waar denk jij aan bij het woord “druk”? Ik denk dan vooral aan: onrust, geen tijd voor leuke dingen. “Hey, ho, you say whaaat? Geen leuke dingen?” Ja, dat, ja.
Het gevoel dagelijks geleefd te worden. Alle lijstjes afwerken, elke maandag starten met een nieuwe, en als het einde van de week nadert, dan is er hopelijk, misschien nog tijd voor jezelf, of het gezin. Hopende dat er niets tussendoor komt. Of als je éindelijk tijd hebt voor jezelf, je eigenlijk alleen maar de gordijnen wilt dichttrekken en wilt opkrullen als een foetus onder je dekens. Hopende dat je energie genoeg had om dat ene leuke ding voor jezelf of met het gezin te doen. Moeizaam omhoog komend realiseer je je op zondagavond: Wat was de week toch druk! En morgen ligt er een nieuwe lijst klaar, ik durf niet te kijken, of toch wel? Misschien moet ik nog wat voorbereiden voor komende week…
En zo kan het gaan, week in, week uit. 

Is dit DE leven?

Is dit DE leven? Nee, als je het mij vraagt niet. Dit is niet leven; dit is geleefd worden.
Men zegt dan: als je dat niet wilt, moet je vaker “nee” zeggen?
Maar goed, hoe doe je dat dan? Nee zeggen?
Want er liggen al die sociale verwachtingen of nee, verplichtingen op je te wachten. En je wilt toch zeker niet buiten de boot vallen? Die verjaardag van dat ene neefje of nichtje; je broer of zus zal het je vast kwalijk nemen als je niet komt! Of dat feestje, van die kennis die al niet zo ruim in de vrienden zit; nee je moet komen, want anders: schuldgevoel! 

Oh wat zijn we dan toch lekker met z’n allen bezig. Elkaars verwachtingen hoog houden, maar soms allemaal wel eens denken: NU EVEN NIET! Maar toch gaan, omdat je het zwaard van Damocles al voelt hangen, klaar om je kop eraf te hakken als je eens besluit buiten de boot te gaan zwemmen. 

Val eens buiten de boot

Er ooit aan gedacht om eens te proberen buiten de boot te vallen? Misschien kom je tijdens het zwemmen wel hele mooie vissen tegen die je op de boot nooit had waargenomen. Misschien word je zelfs wel opgepikt door een veel mooiere boot! Je weet niet wat er kan gebeuren als je niet probeert om eens buiten de boot te vallen. 

Wat houdt je tegen, angst?

Ik heb jarenlang geworsteld met angst om buiten de boot te vallen. Om niet aan andermans verwachtingen te voldoen. En nog steeds heb ik die neiging. Maar, mijn lichaam vertelde mij dat ik keuzes moest gaan maken, omdat die het niet meer trok.

Een soort van hel: De kinderverjaardag

Om een voorbeeld te noemen: naar mate ik ouder werd, kwamen er steeds meer kinderen en dus kinderverjaardagen bij. Ik werd hiervoor uitgenodigd, kwam vol goede moed met een onzeker uitgekozen cadeau aan (“ze hebben alles al”) hopende dat ze het leuk zouden vinden. Eenmaal aangekomen in een soort hel van geschreeuw, ge-ren, kwijl, snot en veel te veel zoetigheid, kon ik als ik geluk had het jarige kind en passant het cadeau toewerpen, waarna deze het meegriste, en elders het papier aan flarden begon te scheuren en het cadeau in een hoek pleurde. Of op de verjaardagen waar ouders graag één en ander wilden reguleren, mocht je het cadeau aan hen afgeven, zodat zij het “op een geschikt moment” (als het minder druk was, de volgende dag bijvoorbeeld) konden uitpakken. Nou zeg ik je!

De vreugde voor mij was dan ver te zoeken. Na een uur met veel te veel zoetigheid (30 keer op je horloge gekeken te hebben “mag ik al weg”?) en een kwart gesprek te hebben gevoerd met die vage buurvrouw (rustig praten kon niet want er stond continu een kind met snotneus aan haar been te trekken – die wilde ook naar huis), was de tijd daar: eindelijk! Naar huis! 

Iedereen overprikkeld, kind dat niet kan slapen door alle prikkels… wat is dan de vrucht die je plukt? Dan vraag je je af, is die boom nog wel gezond?